Piaszczyste biotopy całkowicie pozbawione lub porośnięte skąpą roślinnością, powstające w wyniku nawiewania piasku. Wydmy nadmorskie występują wzdłuż całego wybrzeża, ale najlepiej rozwinięte są na mierzejach Łebskiej, Helskiej i Wiślanej. Główną roślinność wydm nadmorskich stanowią kępiaste trawy, np. wydmuchrzyca i piaskownica oraz byliny, np. mikołajek nadmorski, które swymi korzeniami wiążą piaski zapobiegając ich przemieszczaniu. Plaże są zazwyczaj pozbawione roślinności z powodu falowania wody. Wydmy śródlądowe są najlepiej wykształcone w Pasie Wielkich Dolin, na Nizinie Śląskiej i w Kotlinie Sandomierskiej. Porastają je ubogie sośniny, a charakterystycznym gatunkiem roślin jest trawa - szczotlicha siwa. Zespół ptaków jest ubogi, występują tu niektóre siewkowce, mewy i rybitwy.
Siedliska te są podatne na zanikanie z powodu naturalnego zarastania lub sztucznego nasadzania roślinności. Tak stało się z największym obszare m piaszczystych wydm w kraju, tzw. Pustynią Błędowską. Plaże i wydmy znajdują się pod silną presją człowieka jako miejsca wypoczynku i spełniają funkcje dla ptaków tylko w miejscach odludnych.
