Rodzina
kaczkowate
Opis
115-127 cm
Najmniejszy z naszych łabędzi. Sylwetką przypomina łabędzia krzykliwego ale ma wyraźnie krótszą szyję i okrągłą głowę z krótszym dziobem. Dziób w większości czarny z jaskrawo żółtą, owalną plamą u nasady.
Gatunek towarzyski, tworzący podczas wędrówek znaczne skupienia. Zaczął się pojawiać w Polsce dopiero w drugiej połowie XX wieku, gdy jego trasa wędrówkowa uległa przesunięciu na zachód.
Rozmieszczenie
Gatunek tundrowy. Podczas przelotów pojawia się w całym kraju, ale główny szlak wędrówkowy wiedzie przez centralną część kraju oraz wzdłuż wybrzeża Bałtyku
Występowanie
Zatrzymuje się nad płytkimi zbiornikami wodnymi, w zalewowych dolinach rzecznych oraz na morskich wodach przybrzeżnych
Siedliska
jeziora, mokradła i bagna, stawy hodowlane, wybrzeża morskie
Liczebność
Pojawia się częściej w części północnej i zachodniej kraju osiągając koncentracje przekraczające 100 ptaków, zwykle widywany w małych grupkach
Gniazdo
Kopiec z roślinności na suchym lądzie w pobliżu wody
Lęg
3-5 kremowych jaj. Wysiadywanie 29-30 dni. Młode dorastają po ok. 1,5 miesiąca
Pokarm
Roślinny, złożony z liści, kłączy i nasion roślin wodnych
Wędrówki
Wędrowny. Przelot jesienny X-XII, wiosenny III-IV. Bardzo nielicznie zimuje na zachodzie kraju
Status ochronny i zagrożenia
Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej
Wskazówki obserwacyjne
Gatunek łatwy do przeoczenia w stadach innych łabędzi
