Biegus płaskodzioby
(Limicola falcinellus)

Rodzina

bekasowate

Opis

Długość ciała: 15–18 cm
Nieco mniejszy i smuklejszy od biegusa zmiennego. Dziób dość długi, prosty, lekko zakrzywiony na końcu. Na głowie charakterystyczna rozwidlona brew. Wierzch brunatny z łuskowanym rysunkiem i białymi liniami. Pierś intensywnie plamkowana. Nogi i nasada dzioba oliwkowe.

Rozmieszczenie

Gatunek północny, regularnie ale bardzo nielicznie przelatuje przez teren całego kraju

Występowanie

Zamieszkuje nizinne i górskie tereny subarktyczne o charakterze torfowisk i mokradeł, na przelotach zatrzymuje się nad różnego typu wodami

Siedliska

jeziora, mokradła i bagna, starorzecza, brzegi rzek i wyspy w nurcie, stawy hodowlane, wydmy i plaże

Liczebność

Liczniejszy podczas migracji jesiennej, gdy pojawia się pojedynczo lub w niewielkich stadach, na wiosnę rzadki i skrajnie nieliczny

Gniazdo

Czarka wyścielona źdźbłami w kępie trawy

Lęg

4 beżowe, rdzawo nakrapiane jaja. Wysiadywanie 21–22 dni.

Pokarm

Różne bezkręgowce wodne i nasiona roślin wodnych

Wędrówki

Wędrowny. Przelot wiosenny: IV–VI, przelot jesienny VII–X

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Trudny do rozpoznania dla niedoświadczonego obserwatora, jak wszystkie biegusy