Drozd obrożny
(Turdus torquatus)

rodzina

drozdowate

opis

Długość ciała: 23-26 cm

Ptak wielkością i sylwetką zbliżony do kosa i podobnie do niego ubarwiony, ale samiec ma białą półobrożę na piersi i rozjaśnione brzegi piór na skrzydłach i spodzie ciała. Samica bardziej brunatna z wyraźniejszym łuskowanym rysunkiem, półobrożą słabo zaznaczona.

Gatunek górski występujący powyżej 700 m n.p.m. Choć nie jest ptakiem rzadkim to prowadzi skryty tryb życia i niełatwo go obserwować. Na północy kraju w okresie wędrówek można obserwować ptaki pochodzące ze Skandynawii.

miejsca

Zasiedla Karpaty, gdzie jest stosunkowo liczny w Tatrach, oraz nielicznie wyższe partie Sudetów

siedlisko

Lasy regla górnego zwłaszcza przy górnej granicy i piętro kosodrzewiny, w Bieszczadach zasiedla bory jodłowe

liczebność

Nieliczny ptak lęgowy

gniazdo

Umieszczone nisko na świerku lub jodle, zwykle przy pniu, podstawa zbudowana z cienkich gałązek i traw z wylepą złożoną z próchna wymieszanego z piaskiem oraz wyścielona suchymi trawami

lęg

4-5 zielonkawych, rdzawo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 12-14 dni. Młode uzyskują lotność po 14-16 dniach

pokarm

Owady i ich larwy oraz inne bezkręgowce, jesienią głównie jagody

wędrówki

Wędrowny. Przylot: III-IV, odlot: IX-XI

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej