[63] Ścieżka dydaktyczna ::Olcha:: przy rezerwacie ::Olsy Płoszyckie::
Region: Mazowieckie
Lokalizacja: powiat ostrołęcki, gmina Lelis, w sąsiedztwie rezerwatu „Olsy Płoszyckie” na terenie leśnictwa Płoszyce (przy drodze Nasiadki-Golanka ok. 35km od Ostrołęki).
Wykonawca: Nadleśnictwo Ostrołęka
Gospodarz: Nadleśnictwo Ostrołęka
Długość: 4 km
Informacje ogólne: Rezerwat "Olsy Płoszyckie" został założony w 1997r. zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 VII 1997r. Właścicielem Planu Ochrony Rezerwatu Olsy Płoszyckie jest Nadleśnictwo Ostrołęka, który został opracowany w Narodowej Fundacji Ochrony Środowiska w Warszawie. W pobliżu rezerwatu została wyznaczona i oznakowana ścieżka dydaktyczna udostępniana dla celów dydaktycznych. Corocznie ze ścieżki dydaktycznej korzystają uczniowie pobliskich i dalszych szkół. Przy okazji nauki odbywają się na terenie parkingu zabawy i gry sportowe oraz ogniska. Ścieżka dydaktyczna jest ogólnodostępna, a parking pełni funkcję rekreacyjno - wypoczynkową.
Przebieg: wzdłuż drogi Nasiadki – Golanka, w sąsiedztwie rezerwatu „Olsy Płoszczyckie”
Gatunki ptaków: Rezerwat to miejsce występowania 49 gatunków ptaków lęgowych i prawdopodobnie lęgowych. Pod względem silnego zagrożenia wyginięciem występują tu dwa gatunki: żuraw i orlik krzykliwy. Występujący w rezerwacie orlik krzykliwy i siniak to gatunki, które należą do bardzo nielicznych w Polsce. Gniazdują tu także nieliczne w skali kraju: gil, dziwonia, jastrząb, słonka, dudek, raniuszek, strumieniówka, dzięciołek, dzięcioł czarny. W pobliżu rezerwatu zaobserwowano także: bociany czarne oraz trzmielojada.
Opis ścieżki: Na trasie ścieżki znajdują się następujące przystanki dydaktyczne:
1. Opis rezerwatu
2. Szkółka leśna
Przed wejściem na ścieżkę dydaktyczną zapoznajemy się ze wskazówkami zamieszczonymi na tablicach informacyjnych. Pierwsza z tablic wyjaśnia: plan sytuacyjny ścieżki dydaktycznej, legendę, opis chronionych i rzadko występujących gatunków roślin i zwierząt. Druga tablica dydaktyczna informuje o: celach ochrony środowiska, zasadach zachowania się na terenie rezerwatu. Obok położony jest parking.
3. Ekologiczna rola lasu
4. Dary lasu
5. Wyłączony drzewostan nasienny
6. Pas przeciwpożarowy
7. Ogień – przekleństwo dla lasów
9. Uprawy pochodne
10. Plan sytuacyjny rezerwatu i ścieżki
11. Olsza czarna
Drewno olszy wykorzystuje się w meblarstwie do produkcji sklejek, a także w budownictwie np. na płoty. Najstarsza olsza czarna w Polsce rośnie w Nekli . Ma 32m wysokości, 392cm obwodu i liczy 181 lat. Natomiast te występujące w rezerwacie mają około 70 - 90 lat. Informacje na ich temat możemy przeczytać na tablicy informacyjnej.
12. Wawrzynek wilczełyko
Jest to krzew o wysokości od 0,3 do 1m. Kwitnie od lutego do kwietnia. Cała roślina jest trująca. Zjedzenie 10-12 dojrzałych owoców może spowodować śmierć dorosłego człowieka, dla dziecka śmiertelne mogą być nawet 2 owoce. Gatunek jest pod ścisłą ochroną. Preparaty z kory i owoców stosowane były dawniej w razie podrażnienia skóry w formie okładów.
13. Bóbr
Dochodzimy do malowniczo położonego zbiornika wodnego w którym żyje bóbr europejski. Zbiornik wodny otoczony jest wokół wieloma gatunkami roślin, między innymi trzciną, sitowiem, pałką wodną, kosaćcem żółtym. Podążając wzdłuż zbiornika napotykamy kalinę koralową - szeroki krzew o wysokości do 4m posiada drobne białe kwiaty zebrane w płaskie baldachogrona. Owoce szkarłatnoczerwone mają cierpki, gorzki smak i są trujące. Ptaki nie jedzą owoców kaliny. Z kory wykonuje się odwar mający właściwości rozkurczowe. W weterynarii stosowana jest do leczenia pryszczycy. Wśród traw napotykamy gniazda pająków, docieramy do żeremi bobrów. Bobry prowadzą aktywny tryb życia o zmierzchu i w nocy. Znakomicie pływają, świetnie nurkują. Pod wodą mogą przebywać nawet do 15 minut. Kierując wzrok na zbiornik wodny możemy zauważyć gniazdującego wśród trzcin - trzciniaka.
W niedostępnych dla zwiedzających częściach lasu gniazduje orlik krzykliwy. Jest to duży, wędrowny ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych. Waży do 1600g. Buduje gniazdo na wysokim drzewie, na skraju lub w głębi drzewostanów, tuż przy pniu w dolnej części korony. Orlik z rezerwatu " Olsy Płoszyckie" przeniósł swoje gniazdo ze skraju w głąb lasu, gdyż piorun podczas burzy złamał drzewo na którym miał swoje gniazdo. Przy zachowaniu odpowiedniej ciszy możemy zauważyć go jak przelatuje nad lasem.
|
bieżący artykuł |
|
komentarze do artykułu |
|
inne artykuły z tej kategorii |
|
komentarze do artykułu |
|