Ptasie pogotowie

Coraz częściej spotykamy ptaki ranne, chore bądź osłabione. Czasami możemy takim osobnikom pomóc. Trzeba jednak przestrzegać kilku podstawowych zasad.

- Im szybciej dostarczysz rannego czy chorego ptaka do Azylu, tym większe ma szanse na przeżycie.
- Zawsze upewnij się, czy ptak naprawdę potrzebuje pomocy ludzi - nie zabieraj go pochopnie do domu! Dotyczy to zwłaszcza młodych słabo lotnych ptaków (tzw. podlotów) – takich ptaków w żadnym wypadku nie powinno się zabierać ze środowiska, gdyż najpewniej są one ciągle karmione przez rodziców (mimo iż są poza gniazdem).
- Nie przetrzymuj ptaków, nie próbuj samodzielnie leczyć, w większości przypadków również nie karm – prawdopodobieństwo wyrządzenia szkody jest dużo większe niż ewentualny pożytek z takiego postępowania. Poza tym przetrzymywanie dzikich ptaków jest zabronione przez polskie prawo!

Jeśli ptak wygląda na chorego, słabego, osowiałego, Siedzi nieruchomo, nie ucieka, możemy spróbować mu pomóc.

Ptak prawdopodobnie cierpi na infekcję lub zatrucie, mógł też doznać urazu głowy w wyniku zderzenia z przeszkodą albo złamania nogi czy skrzydła. W żadnym wypadku nie próbujmy leczyć go sami! Należy go zapakować i jak najszybciej odesłać do Ptasiego Azylu (szczegóły poniżej).
Przed transportem do azylu ptaka trzeba odpowiednio „zapakować”. Najlepszym rozwiązaniem jest zamykane tekturowe pudełko – po pierwsze dlatego, że pozwala w miarę wygodnie i sprawnie przetransportować ptaka, po drugie zapewnia mu w miarę spokojne schronienie i odosobnienie, więc ogranicza i tak ogromny stres.

Zazwyczaj kartony nie są szczelne i przepuszczają wystarczająco dużo powietrza, ale możemy również zrobić w nich dodatkowe niewielkie dziurki do oddychania. Pudło możemy wyłożyć gazetą lub jakąś miękką szmatką, która będzie chroniła ptaka przed urazami w czasie transportu.

W takim pudle możemy też krótko przechować ptaka np. przez noc, jeżeli z jakiegoś powodu nie możemy go od razu zawieźć do azylu lub weterynarza.

        Bez różnicy na to, czy mamy do czynienia z ptakiem młodym, czy dorosłym, warto najpierw skonsultować się z weterynarzem. Podstawowe nasze kroki powinny wyglądać następująco:
        Jeżeli zdecydujemy się na wizytę u weterynarza, dobrze jest najpierw dowiedzieć się czy taka wizyta będzie nasz coś kosztować. Lekarz może udzielić ptakom pierwszej pomocy i postawi diagnozę, jakie są szanse jego powrotu do sprawności, a w konsekwencji życia na wolności.
        W przypadku ptaków, które odniosły bardzo poważne obrażenia często nie jest możliwe dłuższe utrzymanie ich przy życiu. Gdy jednak rokowania są dobre, ale nie istnieje możliwość przywrócenia ptaka do całkowitej sprawności, trzeba skontaktować się z ogrodem zoologicznym i poprosić o przyjęcie ptaka. Niestety koszt transporty spocznie na nas.
        Jeżeli ptak będzie mógł być przywrócony naturze, możemy otoczyć go opieką lub lepiej przekazać azylowi, czyli ośrodkowi rehabilitacji ptaków. Tu ptaki będą mogły odzyskać zdrowie, otrzymają fachową pomoc (i dobre lokum) a przede wszystkim wolność. Przekazanie ptaka do ogrodu zoologicznego (chyba, że przy takim funkcjonuje azyl) wiąże się często z dożywotnią niewolą.
        Dlaczego lepiej nie podejmować samodzielnej opieki? Najczęściej brak nam doświadczenia i wiedzy. Nie wiemy czym karmić ptaki, a dzień lub dwa dni zwłoki w karmieniu może być przyczyną śmierci. Dodatkowo powodujemy oswojenie ptaka, co może być przyczyną różnych konfliktów po wypuszczeniu ptaka na wolność.
        Należy mieć na uwadze, że większość ptaków podlega prawnej ochronie i nie możemy bez odpowiedniego zezwolenia przetrzymywać ich w swoim domu. Najlepiej skontaktować się z Konserwatorem Przyrody i powiadomić Go o swoich działaniach.