rodzina
kormorany
opis
Długość ciała: 80-100 cm. Ptak wielkości gęsi o czarnym upierzeniu z miedzianym połyskiem na wierzchu. Dziób mocny, haczykowato zakończony. Na wiosnę ma białawe boki głowy i szyi oraz białe plamy u nasady nóg. Młode brunatne z jaśniejszym spodem ciała. Kormoran do niedawna był bardzo nielicznym ptakiem lęgowym w kraju, lecz od lat 80. XX wieku rozpoczęła się ekspansja i trwający do dzisiaj silny wzrost liczebności. Odpoczywając często suszy rozpostarte skrzydła, które namakają podczas nurkowania.
miejsca
Cały niżowy obszar kraju, najliczniejszy na północy i zachodzie kraju
siedlisko
Jeziora, stawy hodowlane i inne duże akweny, także doliny rzeczne. Kolonie zakłada zwykle na wyspach lub w lasach przylegających do wód
liczebność
Nieliczny ptak lęgowy ok. 15 000 par
gniazdo
Gniazduje kolonijnie na drzewach, bardzo rzadko na ziemi. Gniazdo z gałęzi
lęg
3-5 jasnoniebieskich jaj. Wysiadywanie ok. 28-31 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 50 dniach.
pokarm
Żywi się rybami, która chwyta wytrwale nurkując
wędrówki
Wędrowny. Przylot: III, odlot: IX-XI. Coraz liczniej zimuje, głównie na Bałtyku
ochrona
Gatunek chroniony częściowo, z wyjątkiem obrębów stawów hodowlanych, wymieniony w Dyrektywie ptasiej
linki
http://www2.gazeta.pl/edukacja/1,28378,26752.html - strona o Kormoranie Adama Wajraka
