Stare koryta rzeczne odcięte lub połączone z nurtem rzeki, w których stale lub okresowo zalega woda, często porośnięte bogatą roślinnością szuwarową. Nagromadzenie dennych osadów mineralnych i organicznych, powoduje stopniowe wypłycanie i w końcu całkowite zarastanie starorzeczy, które zamieniają się w trzęsawiska, torfowiska, a następnie porastają olsem. Często stanowią element terenów zalewowych i mokradeł w dolinach rzek nizinnych. Na starorzeczach gniazdują perkozy, kaczki, łabędzie, chruściele i drobne ptaki szuwarowe.
Nadmierna eutrofizacja przez nawozy wymywane z pól uprawnych powoduje przyspieszenie procesów zarastania starorzeczy i ich zanikanie, a odcinanie od koryt rzecznych podczas regulacji i obwałowywania rzek powoduje ich wysychanie. Można temu zaradzić budując przepusty w wałach umożliwiające napełnianie starorzeczy przy wysokich stanach wód.
