Krzyżodziób sosnowy
(Loxia pytyopsittacus)

Rodzina

łuszczaki

Opis

Długość ciała: 17–19 cm
Nieco większy i masywniejszy niż krzyżodziób sosnowy, o grubszej szyi i dużej głowie z płaskim czołem. Dziób masywny, wysoki u nasady, o wybrzuszonej żuchwie. Ubarwienie podobne do krzyżodzioba świerkowego, ale o bardziej amarantowym odcieniu. Potężny dziób służy do wyłuskiwania nasion z twardych szyszek sosnowych.

Rozmieszczenie

Gatunek północny, dawniej miał gniazdować w północnej części kraju a ostatni przypadek lęgów odnotowano na Płw. Helskim w roku 1962, ostatnio bardzo rzadko zalatujący do naszego kraju

Występowanie

Zamieszkuje głównie stare, otwarte bory sosnowe lub przynajmniej z przewagą sosny

Siedliska

bory

Liczebność

Pojawia się u nas pojedynczo lub w małych grupkach podczas nalotów krzyżodziobów ze wschodu

Gniazdo

Uwite z gałązek, kory, mchu i porostów, wyścielone trawkami, puchem roślinnym, włosiem i piórkami, umieszczone wysoko na drzewie iglastym przy pniu lub w rozwidleniu gałęzi

Lęg

3–4 kremowych lub niebieskawych, rdzawo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 14–16 dni. Młode opuszczają gniazdo po 21–23 dniach

Pokarm

Głownie nasiona sosny i świerka

Wędrówki

Osiadły lub koczowniczy. Zalatuje od VI do II

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze jako wymarły w kraju

Wskazówki obserwacyjne

Bardzo podobny do krzyżodzioba świerkowego i trudny do oznaczenia