Sokół skalny
(Falco eleonorae)

Rodzina

sokołowate

Opis

Długość ciała: 36–42 cm
Nieco większy od kobuza, o smukłej sylwetce z długimi skrzydłami i ogonem. Gatunek ten występuje w dwóch odmianach barwnych. Odmiana ciemna jest jednolicie łupkowoczarna. Odmiana jasna ma rdzawy, gęsto kreskowany spód ciała i białe policzki na czarnej głowie. We wszystkich szatach czarne pokrywy podskrzydłowe kontrastują z jasnym pasem u nasady lotek. Do lęgów przystępuje dopiero pod koniec lata, gdyż poluje głównie na migrujące jesienią ptaki.

Rozmieszczenie

Gatunek południowy, bardzo rzadko zalatujący na teren całego kraju

Występowanie

Gniazduje kolonijnie na nadmorskich klifach na małych wysepkach na Morzu Śródziemnym

Siedliska

skały i turnie

Liczebność

Stwierdzony 10 razy

Gniazdo

Umieszczone na półce lub w niszy skalnej na stromych klifach nadmorskich

Lęg

2–3 różowawe, brązowawo nakrapiane jaja. Wysiadywanie 28 dni. Młode opuszczają gniazdo po 35–44 dniach

Pokarm

Drobne ptaki i duże owady

Wędrówki

Wędrowny. Notowany w V i VIII–X

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej

Wskazówki obserwacyjne

Łatwy do pomylenia z kobuzem