Warzęcha
(Platalea leucorodia)

Rodzina

ibisowate

Opis

Długość ciała: 80–93 cm
Mniejsza od czapli siwej z krótszą i grubszą szyją. Dziób długi i płaski, czarny z żółtym zakończeniem, u młodego brudnoróżowy. Ubarwienie białe. W szacie godowej ma długi, żółty, zwisający czub na karku oraz żółtą przepaskę na piersi. Młode białe z czarnymi końcami lotek. Podczas żerowania wykonuje półkoliste ruchy dziobem w płytkiej wodzie, wyławiając drobne bezkręgowce, kijanki i ryby.

Rozmieszczenie

Gatunek południowy, rzadko zalatujący na teren całego kraju

Występowanie

Występuje nad płytkimi zbiornikami, terenami zalewowymi i nadmorskimi lagunami oraz na bagnach i w deltach rzek

Siedliska

jeziora, mokradła i bagna, starorzecza, stawy hodowlane

Liczebność

Stwierdzony ok. 120 razy, zwykle pojedynczo lub w małych grupkach

Gniazdo

Gniazduje kolonijnie w trzcinowiskach lub na nadwodnych wiklinach, gniazdo zbudowane z trzciny, gałązek i trawy

Lęg

3–4 białe, skąpo rdzawo nakrapiane jaja. Wysiadywanie 24–25 dni. Młode osiągają samodzielność po 45–50 dniach

Pokarm

Różnego rodzaju bezkręgowce, zwłaszcza owady i ich larwy, także mięczaki, skorupiaki, pijawki, kijanki oraz małe rybki

Wędrówki

Wędrowna. Notowana od III do XI, najczęściej w V

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej

Wskazówki obserwacyjne

Łatwa do rozpoznania