Mewa siodłata
(Larus marinus)
rodzina: mewy
Długość ciała: 62-80 cm
Największa z naszych mew, większa i masywniejsza od mewy srebrzystej. Płaszcz czarny, a reszta upierzenia biała. W locie na końcach lotek białe plamki. Dziób potężny, żółty z czerwoną plamką przed końcem. Nogi cieliste.
Młode na wierzchu brunatno łuskowane, a głowa i spód są plamkowane i kreskowane. Dziób czarny. Ubarwienie ostateczne osiąga dopiero w piątym roku życia i w kolejnych sztach coraz bardziej przypomina ptaki dorosłe.
rodzina
mewy
opis
Długość ciała: 62-80 cm
Największa z naszych mew, większa i masywniejsza od mewy srebrzystej. Płaszcz czarny, a reszta upierzenia biała. W locie na końcach lotek białe plamki. Dziób potężny, żółty z czerwoną plamką przed końcem. Nogi cieliste.
Młode na wierzchu brunatno łuskowane, a głowa i spód są plamkowane i kreskowane. Dziób czarny. Ubarwienie ostateczne osiąga dopiero w piątym roku życia i w kolejnych sztach coraz bardziej przypomina ptaki dorosłe.
miejsca
Głównie wybrzeże Bałtyku, gdzie jest najliczniejsza w Zatokach: Gdańskiej i Pomorskiej
siedlisko
Na wybrzeżu trzyma się portów rybackich i spokojnych miejsc odpoczynku, a żeruje na otwartym morzu; ponadto w głębi lądu nad dużymi rzekami i różnego typu zbiornikami
liczebność
Nieliczny ptak przelotny i koczujący
gniazdo
Gniazdo buduje w koloniach lub pojedynczo na klifach, plażach lub torfowiskach jako płytki dołek wyścielony trawą
lęg
2-3 szare lub oliwkowe, brunatno plamkowane jaja. Wysiadywanie 26-28 dni. Młode karmione przez oboje rodziców osiągają lotność w wieku 7-8 tygodni
pokarm
Wszystkożerna, poluje nawet sporej wielkości ptaki, ssaki i ryby, a także zjada różnego rodzaju odpadki
wędrówki
Wędrowna. Przylot: II-IV, odlot: VII-XII. Część ptaków przebywa u nas przez cały rok
ochrona
Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej