Orlica
(Larus ichthyaetus)

Rodzina

mewy

Opis

Długość ciała: 58–67 cm
Duża masywna mewa, rozmiarami zbliżona do mewy siodłatej ale o odmiennym profilu głowy z wydłużoną głową z płaskim czołem i długim dziobem. W szacie godowej wygląda jak wielka mewa czarnogłowa. W szacie młodocianej ma szarą maseczkę połączoną paskiem na potylicy. Na wierzchu szerokie popielate pasy na pokrywach skrzydłowych, spód skrzydeł bardzo jasny. Ogon biały z wyrazistym czarnym pasem przedkońcowym.

Rozmieszczenie

Gatunek wschodni, zalatujący skrajnie nielicznie na obszar całego kraju

Występowanie

Gniazduje kolonijnie na wyspach na słodkich i słonawych jeziorach wśród stepów środkowej Azji, a także nad górskimi jeziorami, w okresie przelotów nad różnego typu wodami

Siedliska

jeziora, mokradła i bagna, starorzecza, stawy hodowlane, morskie wody przybrzeżne

Liczebność

Stwierdzona ponad 80 razy, w ostatnich latach coraz regularniej

Gniazdo

Płytki dołek na suchym podłożu lub wśród roślinności wodnej, wymoszczony wyschniętymi wodorostami i piórami

Lęg

2–3 bardzo zmiennie ubarwione jaja. Wysiadywanie ok. 25 dni.

Pokarm

Głównie ryby, a także skorupiaki, małe ssaki, ptaki i jaja

Wędrówki

Wędrowna. Notowana we wszystkich miesiącach, najczęściej od VI do IX, wyjątkowo zimuje

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Łatwa do odróżnienia od innych dużych gatunków mew w szacie godowej, ale trudniejsza w szatach młodocianych