Ochrona dzierzb

Celem projektu była znacząca poprawa warunków bytowania dzierzb w zachodniej Polsce - szczególnie w krajobrazie rolniczym. Składa się on z kilku głównych zadań, w tym: przygotowania i zabezpieczenia miejsc odpowiednich do gniazdowania dzierzb oraz kształtowania dogodnych żerowisk i dokarmiania w okresach niedoboru pokarmu. Jest to drugi w Polsce (po programie ochrony bociana białego) projekt ochrony ptaków, które są w naszym kraju jeszcze dość liczne, choć w innych regionach Europy ich liczebność szybko maleje. Działaniom ochronnym towarzyszyła kampania edukacyjna, propagująca wypracowane podczas projektu metody wśród mieszkańców wsi oraz działania w szkołach ( zajęcia w „Zielonej szkole” koło Olejnicy).Do podjętych działań należy zaliczyć przede wszystkim projekt aktywnej ochrony dzierzb - srokosza i gąsiorka - w zachodniej Polsce.
Przeprowadzone wczesną wiosną ewidencje stanowiska srokosza (Lanius excubitor) - kontrolowano te znane z poprzednich lat jak i wyszukano kilkanaście nowych. W kilku miejscach, m.in. ze względu na występowanie tych ptaków, udało się utworzyć użytki ekologiczne w krajobrazie rolniczym (koło Kórnika i Wolsztyna). Dziewięć stanowisk w okolicach Wolsztyna, Ostrowa Wlkp. i Odolanowa znajduje się pod opieką szkolnych kół "Salamandry" i OTOP-u.
Dzierzby chętnie wypatrują zdobyczy ze stałych punktów (drzew, krzewów i specjalnie ustawionych tyczek), a najwydajniej polują w niskiej roślinności. By im to ułatwić, korzystając z pomocy lokalnej młodzieży i członków "Salamandry", w miejscach występowania dzierzb umieszczano na polach i łąkach tyczki, a na początku czerwca wykoszono niewielkie fragmenty łąk i nieużytków. W miejscach tych likwidowano także dzikie wysypiska śmieci, dosadzono drzewa iglaste, a także umieszczono tablice informacyjne.
W maju, po przylocie gąsiorków (Lanius collurio), więcej czasu poświęcono temu gatunkowi. Podjeta działalność terenowa skoncentrowana została w okolicach Rakoniewic, Tarnowa Podgórnego, Ostrowa Wlkp. i Leszna. Przede wszystkim starano się wyszukać i objąć stałym monitoringiem jak najwięcej gniazd gąsiorków. Udało sie ustalić najważniejsze przyczyny śmiertelności piskląt. W Wielkopolsce gąsioreki najwięcej lęgów tracą z powodu drapieżnictwa, głównie ze strony wałęsających się kotów i ptaków krukowatych. W ostatnim czasie wyjątkowo częstą przyczyną jest zagłodzenie piskląt, czy nawet porzucanie jaj, co może być związane z okresami niekorzystnej chłodnej i deszczowej pogody. Poza obserwacjami, które w przyszłości mają pomóc w wypracowaniu optymalnej strategii ochrony tego gatunku, podjęto także pierwsze działania ratunkowe. W okolicach pastwisk, gdzie gniazda były narażone na zniszczenie przez pasące się krowy i owce, przy pomocy właścicieli terenu otaczono je niewielkimi ogrodzeniami z drutu kolczastego. Gniazda umieszczone na wiotkich krzewach wzmocniono za pomocą podpórki z chrustu. Tego rodzaju pomoc okazała się bardzo efektywna. Podobnie jak w przypadku srokosza, na części stanowisk wykoszono roślinność i wkopano tyczki.

 

zaba

	bieżący artykuł		komentarze do artykułu
	inne artykuły z tej kategorii		komentarze do artykułu