Ochrona puchacza w Polsce – program: Bubobory

Puchacz jest najsłabiej poznanym gatunkiem spośród ptaków leśnych objętych zasadami ochrony strefowej miejsc rozrodu i regularnego przebywania. Rozpoznanie sytuacji tego gatunku w Polsce wymaga zaangażowania szerokiego grona osób i dobrej koordynacji działań. Zaplanowano rozwinięcie programu ochrony puchacza przy ścisłej współpracy z parkami narodowymi. Akcję pilotażową zrealizowano na terenie PN Bory Tucholskie w 2000 roku.

Akcja “Bubobory” 2004-2006
Zadanie realizowane jest każdego roku na terenie innego parku narodowego w ścisłej współpracy z dyrekcjami parków krajobrazowych i narodowych oraz nadleśnictwami z Leśnych Kompleksów  Promocyjnych, które odpowiadają za część organizacyjną. Program Bubobory opiera się na koncepcji współdziałania ornitologów z Komitetu Ochrony Orłów, leśników oraz pracowników parków narodowych i krajobrazowych. Dzięki temu do aktywnego działania włączone zostaną osoby zarządzające obszarami leśnymi, co znacząco zwiększa wykrywalność stanowisk puchacza, a zatem daje możliwość skuteczniejszej ochrony. Dwu- trzydniowa akcja organizowana jest w marcu i obejmuje kilka wzajemnie powiązanych działań:

1.  warsztaty metodyczne “Występowanie, ochrona, biologia i rozpoznawanie puchacza”;

2.  nocną inwentaryzację realizowaną techniką nasłuchu i stymulacji magnetofonowej;

3.  podsumowanie wyników i podjęcie zabiegów ochronnych (projektowanie stref ochronnych).

Część warsztatową prowadzi przedstawiciel Komitetu Ochrony Orłów.

Broszura i poster “Puchacz”
W 2003 roku za środki NFOŚiGW w Warszawie przygotowano broszurę i poster “Puchacz”. Wydawnictwa zawierają ogólną charakterystykę gatunku, rozmieszczenie w kraju i w Europie. W programie “Bubobory” odgrywają istotna rolę w przekazie ogólnej wiedzy na temat tego gatunku oraz sytuacji w Polsce.

Płyta CD Sowy Europy
Najaktywniejsi uczestnicy programu “Bubobory” otrzymują płytę CD z nagraniami głosów sów zakupioną za środki KOO. Każdego roku zaplanowano zakup 20 płyt.

Budowa sztucznych gniazd Sztuczne gniazda budowane są w miejscach, gdzie istnieje ryzyko niszczenia naziemnych lęgów w następstwie wzmożonej penetracji ludzkiej lub w miejscach, gdzie zasiedlane gniazda nadrzewne ulegają zniszczeniu. Każdego roku zaplanowano wybudowanie 3 sztucznych gniazd.

 

zaba

	bieżący artykuł		komentarze do artykułu
	inne artykuły z tej kategorii		komentarze do artykułu