Drzewostany nizinne rosnące na bardzo żyznych siedliskach, na podłożu torfowym lub mułowym, bardzo wilgotne, czasem bagienne z wysokim poziomem wody gruntowej. Olsy występują głównie w naturalnych dolinach rzecznych i w podmokłych zagłębieniach terenu, a także na obrzeżach jezior i stawów, często w postaci pasów lub kęp drzew. Drzewostany złożone są głównie z olchy czarnej z domieszką jesionu, brzozy i świerka, rosnących często na kępach wokół korzeni dochodzących do 1 m wysokości. W zazwyczaj obfitym podszycie występują: porzeczki, kalina, kruszyna, czeremcha, dereń, bez czarny i koralowy. Runo bujne z paprociami, pokrzywami, chmielem, przytulią błotną, psianką, kosaćcem żółtym i innymi. Płaty olsów występują w całej Polsce poza górami; najlepiej zachowały się w Puszczy Białowieskiej i na Bagnach Biebrzańskich. Olsy zamieszkują liczne gatunki ptaków śpiewających, a także niektóre ptaki wodno-błotne.
Przekształcenia dolin rzecznych pol egające na regulacjach koryt rzecznych i budowie wałów przeciwpowodziowych uniemożliwiających naturalne podtapianie olsów, melioracje lasów, wycinanie starych drzewostanów, powodują szybkie zanikanie tego typu drzewostanów.
