Mewa mała
(Larus minutus)

rodzina

mewy

opis

Długość ciała: 26-31 cm

Nasza najmniejsza mewa, wyraźnie mniejsza od śmieszki. Sylwetka krępa, z zaokrąglonymi skrzydłami w locie. W szacie godowej wygląda jak miniaturka mewy czarnogłowej z czarnym kapturem i jasnopopielatym wierzchem ciała, ale ma czarniawy spód skrzydeł i różowawy nalot na spodzie ciała. Młode mają brunatny wierzch ciała, czapeczkę na głowie i plamkę za okiem.

miejsca

Gniazduje nieregularnie tylko na kilku stanowiskach: m.in. na Bagnach Biebrzańskich, na zb. Siemianówka, jez. Świdwie, w Parku Narodowym Ujścia Warty

siedlisko

Obrzeża płytkich jezior z bujnymi szuwarami, bagienne doliny rzeczne i tereny zalewowe

liczebność

Skrajnie nieliczny ptak lęgowy; 20-30 par

gniazdo

Zbudowane z materiału roślinnego zwykle na stałym gruncie lub na kożuchu roślinności

lęg

2-3 oliwkowobrązowawe, ciemno plamkowane jaja. Wysiadywanie 21-24 dni przez oboje rodziców. Młode osiągają lotność po 23-25 dniach

pokarm

Owady i inne drobne bezkręgowce, a także drobne ryby. Pokarm chwyta w locie lub zbiera z powierzchni wody

wędrówki

Wędrowna. Przylot: IV-V, odlot: VII-XI

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze jako gatunek szczególnej troski i w Dyrektywie ptasiej; zagrożony utratą siedlisk lęgowych w wyniku osuszania terenów bagiennych