Lodowiec
(Gavia immer)
rodzina: nury
68-98 cm
Większy i bardziej masywnie zbudowany niż nur czarnoszyi, z większą głową o stromym czole, grubszą szyją i mocniejszym, klinowatym, ciemnym dziobem. W szacie godowej głowa i szyja czarne, na bokach szyi czarno-biało prążkowana półobroża. Na grzbiecie czarno-biała szachownica. W szacie spoczynkowej i młodocianej wierzch głowy i tył szyi są czarniawe, podobnie jak półobroża u nasady szyi. Wierzch z łuskowanym, szarym rysunkiem.
Rodzina
nury
Opis
68-98 cm
Większy i bardziej masywnie zbudowany niż nur czarnoszyi, z większą głową o stromym czole, grubszą szyją i mocniejszym, klinowatym, ciemnym dziobem. W szacie godowej głowa i szyja czarne, na bokach szyi czarno-biało prążkowana półobroża. Na grzbiecie czarno-biała szachownica. W szacie spoczynkowej i młodocianej wierzch głowy i tył szyi są czarniawe, podobnie jak półobroża u nasady szyi. Wierzch z łuskowanym, szarym rysunkiem.
Rozmieszczenie
Gatunek arktyczny, obserwowany w całym kraju, zarówno na wybrzeżu Bałtyku, jak i w głębi lądu
Występowanie
Różnego typu wody śródlądowe: jeziora, stawy hodowlane, zbiorniki zaporowe i duże rzeki oraz wybrzeże morskie
Siedliska
jeziora, stawy hodowlane, wybrzeże morskie
Liczebność
Odnotowany w kraju ok. 60 razy
Gniazdo
Zagłębienie w ziemi w pobliżu wody
Lęg
2 oliwkowobrązowe jaja z brunatnymi plamami. Wysiadywanie 24–25 dni. Pisklęta po 2–3 dniach opuszczają gniazdo i są wożone na grzbiecie przez rodziców. Uzyskują samodzielność po ok. 2,5 miesiącach
Pokarm
Przede wszystkim ryby, także wodne bezkręgowce
Wędrówki
Wędrowny. Najczęściej widywany jesienią i na początku zimy (X-I) oraz w IV
Status ochronny i zagrożenia
Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej
Wskazówki obserwacyjne
Trudny do odróżnienia od innych gatunków nurów, zwłaszcza od nura białodziobego