Flaming różowy
(Phoenicopterus roseus)

Rodzina

flamingi

Opis

Długość ciała: 120–145 cm
Charakterystyczny ptak o wyjątkowo długiej wygiętej szyi i długich szczudłowatych nogach. Upierzenie białe z różowym nalotem. W locie widoczne czerwone pokrywy skrzydłowe i czarne lotki. Młode brunatno plamkowane. Dziób różowy z czarnym końcem. Podczas żerowania brodzi w wodzie, zanurza górną część dzioba i zasysając wodę odcedza drobne organizmy wodne.

Rozmieszczenie

Gatunek południowy, rzadko zalatujący na teren całego kraju, choć niektóre osobniki mogą pochodzić z niewoli

Występowanie

Gniazduje nad płytkimi, błotnistymi, nadmorskimi lagunami i jeziorami śródlądowymi o słonych lub alkalicznych wodach

Siedliska

jeziora, mokradła i bagna, starorzecza, stawy hodowlane

Liczebność

Stwierdzony ok. 20 razy w ostatnim półwieczu, ale pochodzenie części osobników jest niejasne, a oznaczenie innych niepewne co do gatunku

Gniazdo

Gniazduje kolonijnie na płaskich, błotnistych brzegach, gdzie buduje z mułu gniazdo w kształcie stożka o wysokości do 40 cm, z płytkim wgłębieniem na szczycie

Lęg

Jedno, rzadziej dwa białe jaja. Wysiadywanie 28–31 dni. Osiągają lotność po 70–75 dniach, chociaż młode pozostają w tzw. „żłobkach” często aż do 100 dni

Pokarm

Drobne bezkręgowce, w tym owady, skorupiaki, mięczaki, pierścienice oraz glony i nasiona

Wędrówki

Częściowo koczujący. Notowany od III do XII

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej

Wskazówki obserwacyjne

Łatwy do rozpoznania