Muchołówka mała
(Ficedula parva)

rodzina

muchołówkowate

opis

Długość ciała: 11-12 cm

Najmniejsza nasza muchołówka o bardzo krągłej sylwetce. Wierzch ciała szarobrązowawy, głowa nieco bardziej popielata. Gardło i góra piersi u dojrzałego samca pomarańczowordzawe, u młodszego samca i samicy kremowe. Spód ciała białawy. Ogon czarniawy, ale po bokach jego nasadowej części białe palmy.

Dość skryta, gdyż przebywa w koronach drzew, gdzie łowi w locie owady. Wiosną ogłasza swą obecność krótką zwrotką złożoną z kilku fraz z opadającym zakończeniem.

miejsca

Cały obszar kraju, ale rozmieszczenie bardzo nierównomierne, liczniejsza na wschodzie i południu kraju, a na zachodzie miejscami w ogóle nie występuje; w górach do wysokości 1100 m n.p.m.

siedlisko

Stare i średniowiekowe, zwarte drzewostany liściaste i mieszane z udziałem buka i grabu, lokalnie w wilgotnych borach z domieszką drzew liściastych

liczebność

Nieliczny lub bardzo nieliczny ptak lęgowy

gniazdo

W półotwartej dziupli, w szczelinie pnia lub za płatem kory, zbudowane z liści, mchu i wysłane trawkami, włosiem i mchem

lęg

5-6 białawych, gęsto rdzawo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 13-14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 2 tygodniach

pokarm

Głównie owady chwytane w locie

wędrówki

Wędrowna. Przylot: V, odlot: VIII-IX

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej; zagrożony wycinaniem starodrzewi liściastych