Wydrzyk ostrosterny
(Stercorarius parasiticus)

Rodzina

wydrzyki

Opis

Długość ciała: 37–44 cm
Średniej wielkości wydrzyk o smukłej sylwetce o wąskich skrzydłach i delikatniejszym dziobie. Dorosłe ptaki ma mają trochę wydłużone i zaostrzone środkowe sterówki. Występuje w ciemnej i jasnej odmianie barwnej z formami pośrednimi. Najtrudniejsze od odróżnienia w szatach młodocianych, gdy od podobnego wydrzyka tęposternego różni się przed wszystkim obecnością jednej tylko półksiężycowatej plamy u nasady lotek pierwszorzędowych, mniej regularnym prążkowaniem na pokrywach ogonowych i ogólnie rdzawym odcieniem całego upierzenia. Środkowe sterówki krótkie ale ostro zakończone.

Rozmieszczenie

Gatunek północny, nielicznie przelatujący wzdłuż wybrzeża i rzadko zalatujący w głąb kraju

Występowanie

Gniazduje w arktycznej tundrze, a po okresie lęgowym przebywa na otwartym morzu

Siedliska

morskie wody przybrzeżne, jeziora, mokradła i bagna, stawy hodowlane

Liczebność

Najliczniejszy z wydrzyków, regularnie przelatuje jesienią wzdłuż wybrzeża, pojedynczo lub w niewielkich grupach

Gniazdo

W płytkim dołku, niemal bez wyściółki

Lęg

2 oliwkowe, brązowe lub zielonkawe, brunatno nakrapiane jaja. Wysiadywanie 26–27 dni. Młode osiągają lotność po 25–30 dniach

Pokarm

W okresie lęgowym poluje na drobne ptaki oraz zjada jaja i pisklęta oraz owady. W czasie wędrówek rabuje zdobycz mewom i rybitwom

Wędrówki

Wędrowny. Przelot wiosenny: IV–V, przelot jesienny: VII–X

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Trudny do odróżnienia od pokrewnych gatunków wydrzyków, zwłaszcza w szatach młodocianych