Gęś białoczelna
(Anser albifrons)

rodzina

kaczkowate

opis

Długość ciała: 62-78 cm

Nieco mniejsza od gęsi zbożowej i gęgawy. Ubarwienie podobne do gęsi zbożowej, ale na czole biała plama wokół nasady dzioba, a na brzuchu czarne poprzeczne pasy o różnej grubości. Dziób różowy z białym paznokciem. Młode ptaki nie mają białej plamy na czole, a dziób jest ciemno przybrudzony. Zwykle tworzy wspólne stada z gęsiami zbożowymi

miejsca

Najliczniej przelatuje wzdłuż wybrzeża Bałtyku i północne rejony kraju, na południu znacznie mniej liczna

siedlisko

W ciągu dnia stada żerują zwykle z gęsiami zbożowymi na otwartych polach i łąkach, a odpoczywają i nocują na rozległych zbiornikach wodnych

liczebność

Dość licznie przelotna i zimująca. Spotykana w stadach po kilkadziesiąt, rzadziej kilkaset ptaków, a wyjątkowo w wielotysięcznych skupieniach

gniazdo

Umieszczone na ziemi w pobliżu wody, czasem pod osłoną roślinności, wyścielone trawą, mchem i puchem

lęg

4-5 białawych, stopniowo brązowiejących jaj. Wysiadywanie 27-28 dni. Oboje rodzice wodzą i bronią młodych, które żerują samodzielnie. Lotność uzyskują po ok. 40 dniach

pokarm

Roślinny, w okresie pozalęgowym głównie trawy, oziminy, pozostałości kukurydzy itp.

wędrówki

Wędrowna. Przelot jesienny: X-XI, Przelot wiosenny: III-IV. W łagodniejsze zimy licznie zimuje lokalnie w zachodniej Polsce

ochrona

Ptak łowny; wymieniony w Dyrektywie ptasiej; lokalnie jest przedmiotem intensywnych polowań