Ohar
(Tadorna tadorna)

Rodzina

kaczkowate

Opis

58-71 cm Duża kaczka, większa od krzyżówki o bardzo skontrastowanym ubarwieniu. Ubarwienie w większości białe z czarną głową o zielonym połysku, rdzawobrązową przepaską na piersi, skrzydła i pasy na grzbiecie czarne. Dziób czerwony, u samca ozdobiony guzem na czole. Ohar jest prawdziwą ozdobą naszych wód i cieszy, że jego liczebność powoli ale systematycznie wzrasta.

Rozmieszczenie

Gniazduje głównie wzdłuż wybrzeża Bałtyku oraz w dolinach dolnej Odry i środkowej Wisły, a sporadycznie na zbiornikach zaporowych w głębi lądu. W okresie wędrówek pojawia się w całym kraju

Występowanie

Na wybrzeżu gniazduje nad zatokami i jeziorami przymorskimi, a w głębi lądu na zbiornikach zaporowych

Siedliska

wybrzeża morskie, brzegi rzek i wyspy w nurcie, jeziora, stawy hodowlane

Liczebność

W kraju gniazduje ok. 120-140 par, z tego większość na wybrzeżu

Gniazdo

W norach lub różnego typu jamach, zwykle zagłębienie z bardzo ubogą wyściółką

Lęg

8-10 kremowych jaj. Wysiadywanie 29-31 dni. Młode osiągają samodzielność po 45-50 dniach

Pokarm

Wodne bezkręgowce zbierane na płyciznach i błotach

Wędrówki

Wędrowny. Przelot wiosenny III-IV, jesienny VIII-XII. Zimuje bardzo nielicznie w głębi lądu

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt, potencjalnie zagrożony z powodu niewielkiej populacji i presji człowieka w miejscach gniazdowania

Wskazówki obserwacyjne

Wyróżnia się dzięki skontrastowanemu ubarwieniu, ale w dużych koncentracjach kaczek można go łatwo przeoczyć