Gęś zbożowa
(Anser fabalis)

rodzina

kaczkowate

opis

Długość ciała: 68-90 cm

Wielkości gęgawy, ale ciemniej ubarwiona. Upierzenie z wierzchu ciała brunatne, najciemniejsze na głowie, szyi i grzbiecie. Pierś i brzuch brązowowawe jasno prążkowane. Ogon brunatnoczarny, biało obrzeżony. Dziób z czarną nasadą i końcówką, ze zmienną ilością pomarańczowoczerwonej barwy w środkowej części. Nogi czerwonawe.

Gęś zbożowa jest najliczniej pojawiającym się gatunkiem gęsi w naszym kraju w okresie wędrówek, zarówno wiosna, jak i jesienią. Jest bardzo towarzyska i tworzy czasem wielotysięczne stada.

miejsca

Podczas przelotów pojawia się w całym kraju, najliczniej w północnej i zachodniej części kraju

siedlisko

W ciągu dnia stada żerują na otwartych polach i łąkach, a odpoczywają i nocują na rozległych zbiornikach wodnych

liczebność

Licznie przelotna i zimująca. Spotykana w stadach po kilkaset ptaków, a czasem w wielotysięcznych skupieniach

gniazdo

Umieszczone na ziemi w pobliżu wody, czasem pod osłoną, wyścielone trawą, mchem i puchem

lęg

2-6 kremowych jaj, które z czasem brązowieją. Wysiadywanie przez samicę trwa 27-29 dni. Oboje rodzice wodzą i bronią młodych, które żerują samodzielnie. Lotność uzyskują po ok. 40 dniach

pokarm

Roślinny, w okresie pozalęgowym głównie trawy, oziminy, pozostałości kukurydzy itp.

wędrówki

Wędrowna. Przelot jesienny: X-XI, Przelot wiosenny: III-IV. W łagodniejsze zimy licznie zimuje lokalnie w zachodniej Polsce

ochrona

Ptak łowny; wymieniony w Dyrektywie ptasiej; lokalnie jest przedmiotem intensywnych polowań