Mewa obrożna
(Larus sabini)

Rodzina

mewy

Opis

Długość ciała: 30–36 cm
Mewa nieco mniejsza od śmieszki o długich skrzydłach i małej głowie oraz płytko wciętym ogonie. W szacie godowej ma ciemnoszary kaptur odgraniczony od szyi czarną obrożą. Dziób czarny z żółtym końcem. W szacie młodocianej grzbiet i pokrywy skrzydłowe szarobrunatne skontrastowane z białymi lotkami drugorzędowymi i czarnymi pierwszorzędowymi. Ogon biały z wąskim czarnym paskiem końcowym.

Rozmieszczenie

Gatunek arktyczny, bardzo rzadko zalatujący na nasze wybrzeże i w głąb kraju

Występowanie

Gniazduje w małych koloniach lub pojedynczo w tundrze nad małymi zbiornikami wodnymi i na torfowiskach

Siedliska

morskie wody przybrzeżne, jeziora, mokradła i bagna, stawy hodowlane

Liczebność

Stwierdzona 18 razy

Gniazdo

Gniazdo z traw ulokowane na skale lub gołej ziemi

Lęg

2 oliwkowe lub beżowe, brunatno nakrapiane jaja. Wysiadywanie 23–25 dni.

Pokarm

Różne bezkręgowce i małe ryby

Wędrówki

Wędrowna. Wiosną notowana wyjątkowo, bardziej regularnie od VII do XI

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Łatwo do odróżnienia we wszystkich szatach