Sóweczka
(Glaucidium passerinum)

rodzina

puszczykowate

opis

Długość ciała: 15-19 cm

Nasza najmniejsza sowa, nieco mniejsza od szpaka. Sylwetka krępa z małą głową i krótkim ogonem. Wierzch ciała brunatny, upstrzony białymi drobnymi plamkami. Spód białawy, brunatno kreskowany. Szlara słabo zaznaczona. Nad żółtymi oczami krótkie białe brwi. Ogon biało paskowany. O zmierzchu i świcie odzywa się wielokrotnie powtarzanym gwizdem „pju” i czasami w zaciekawieniu podlatuje do obserwatora.

Sóweczka mimo swoich niewielkich rozmiarów jest postrachem drobnego ptactwa i potrafi schwytać ofiarę nawet większą od siebie, np. dzięcioła czy drozda.

miejsca

Dolny Śląsk (głównie Sudety oraz Bory Dolnośląskie), Karpaty i północne Podlasie. Poza tym stwierdzona na rozproszonych stanowiskach

siedlisko

Stare bory świerkowe i mieszane z bujnym podrostem, w pobliżu terenów bardziej otwartych, młodników i polan

liczebność

Bardzo nieliczny ptak lęgowy; 300-400 par

gniazdo

W dziupli po dzięciole

lęg

3-7 białych jaj. Wysiaduje przez ok. 28 dni wyłącznie samica, a samiec przynosi jej pokarm. Młode opuszczają dziuple po 4 tygodniach

pokarm

Drobne ptaki i ssaki, chwytane podczas polowania z zasiadki. Nadmiar pokarmu gromadzi w spiżarniach

wędrówki

Samce osiadłe, samice skłonne do podejmowania wędrówek

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako wymagający szczególnej troski, i w Dyrektywie ptasiej; zagrożona utratą siedlisk w wyniku wycinania starych drzewostanów