Alka
(Alca torda)

Rodzina

alki

Opis

Długość ciała: 38–43 cm
Duża alka o masywnej głowie i grubej szyi. Dziób gruby, bocznie płaszczony, czarny z białym pionowym paskiem przed końcem. Ubarwienie głowy i wierzchu ciała czarne, spodu białe. Spód skrzydeł biały. W szacie spoczynkowej gardło i policzki białe. Gniazduje kolonijnie na wyspach morskich.

Rozmieszczenie

Gatunek północny, pojawiający się regularnie, ale nielicznie na naszym wybrzeżu, głównie w rejonie Zatoki Gdańskiej

Występowanie

Gniazduje w luźnych koloniach na nadmorskich klifach lub morskich wysepkach, poza okresem lęgowym przebywa na otwartych wodach morskich, zwykle z dala od brzegu

Siedliska

morskie wody przybrzeżne

Liczebność

Liczebność trudna do oceny, ale na wodach Zat. Gdańskiej może przebywać nawet kilkaset ptaków

Gniazdo

Nie buduje gniazda, jaja składa na skalnych półkach lub w niszach, rzadziej w norach

Lęg

1 zmiennie ubarwione jajo. Wysiadywanie 32–39 dni. Młode opuszczają gniazdo po 14–24 dniach i dorastają na morzu

Pokarm

Głównie ryby, a także bezkręgowce morskie

Wędrówki

Wędrowna. Notowana głównie od X do IV

Status ochronny i zagrożenia

Gatunek chroniony

Wskazówki obserwacyjne

Trudna do odróżnienia od nurzyka. Zwykle przebywa z dala od wybrzeża, choć czasami przebywa w pobliżu portów rybackich