Dziwonia
(Carpodacus erythrinus)

rodzina

łuszczaki

opis

Długość ciała: 14-16 cm

Ptak wielkości wróbla o krępej budowie z duża głowa i dość długim ogonem. W pełni wybarwiony samiec ma szkarłatną głowę, szyję i pierś, a także kuper, ale szatę tę uzyskuje dopiero po 3-4 latach. Ubarwienie wierzchu brązowe z brunatnymi smugami na grzbiecie. Na skrzydłach dwa płowe paski. Spód białawy. Samica i niewybarwione samce ubarwione skromnie, szarooliwkowe z wierzchu, ciemno plamkowane od spodu. Dziób mocny o wypukłych krawędziach.

Samiec na wiosnę śpiewa krótką, fletową piosenkę, przypominającą śpiew wilgi.

miejsca

Cały obszar kraju wraz niższymi górami, ale rozmieszczenie bardzo nierównomierne, głównie w dolinach dużych i mniejszych rzek, wokół jezior i stawów hodowlanych

siedlisko

Zadrzewienia, kępy i pasy zieleni sąsiadujące z terenami otwartymi w dolinach rzecznych i wokół zbiorników wodnych, wikliny, zakrzewione torfowiska i mokradła, obrzeża olsów

liczebność

Nieliczny, lokalnie średnio liczny ptak lęgowy

gniazdo

Dobrze ukryte nisko w krzewie lub roślinności zielnej, zbudowane z luźno ułożonych łodyżek i gałązek, wyścielone suchymi trawami i włosiem

lęg

5-6 jasnoniebieskich, brązowo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 12 dni. Młode opuszczają gniazdo po 11-12 dniach

pokarm

Głównie nasiona, pączki drzew, drobne listki

wędrówki

Wędrowna. Przylot: V, odlot: VIII-IX

ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej, zagrożony utratą siedlisk lęgowych w wyniku osuszania terenów podmokłych i wycinania roślinności w dolinach rzecznych